Smudge (letterlijk: smeulend vuur) in stokken of bossen is volkomen natuurlijke, ceremoniële wierook, die bij de oorspronkelijke indianenvolken in Amerika wordt gebrand, bijvoorbeeld in zweethutten. Artsen, therapeuten en lichaamswerkers ontdekken steeds meer de weldadige werking van deze kruiden.
Bosjes smudge worden over de hele wereld toegepast om weer in contact te komen met de kracht van Moeder Natuur. Het gebruik van smeulende planten en hars ontstond mogelijkerwijs uit de kampvuren in de Oertijd, in grotten. De ceremonie van reiniging, van mensen, plekken en voorwerpen, met rook is ook vandaag nog in zwang. Niet alleen maar goed om vervelende vliegende insecten te verdrijven, maar de rook van bepaalde planten (smudge) bleek ook voeding en huiden houdbaar te maken. Ook konden bepaalde rooksoorten bescherming bieden tegen onzichtbare geesten en gedachten. Om die beschermende en reinigende werking toe te passen werden bladeren of harsen verhit om rook te maken, waarmee dan, vaak met grote veren waaiers, over degene of het voorwerp werd gestreken. Sommige planten gaven rook die gebruikt werd bij genezing, en andere hadden meer algemene krachten.

Witte Salie wordt gebrand bij ceremonieën om boze geesten, negatieve gedachten of invloeden uit te drijven. De bladeren zijn befaamd om hun bijzondere geur en ze worden gebruikt als natuurlijke afweer van motten (in kleding) of muggen (in een kamer).
Witte Salie kan op talloze manieren gebruikt worden. De Amerikaanse indianen in Centraal Amerika bedekken de vloer van hun zweethutten ermee. Ook ademen ze in via een klein bosje salie en soms wrijven ze het over hun lichaam als ze in de zweet hut zitten. Witte Salie maakt de boze geesten ziek, zeggen ze. Ze worden ermee verdreven, als het gebrand wordt. Zo niet bij de goede geesten; die gaan niet weg door de rook. Goede geesten houden juist van salie.

Afmeting: circa 16 cm.
Gewicht: 45 - 60 gram.